Poszczególni kapitalisci

Poszczególni kapitaliści, którym warunki pozwalają na dokonanie spekulacyjnej transakcji, mogą dzięki sprzedaży swych towarów powyżej wartości lub dzięki zakupowi po cenie niższej od wartości osiągać pewien zysk. W ten sposób nie mogą jednak otrzymywać zysku wszyscy właściciele kapitału. Istotę i źródła zysku możemy wyjaśnić jedynie na podstawie działania praw gospodarki towarowej, przede Wszystkim prawa wartości, przyjmując za punkt wyjścia wymianę ekwiwalentną, tzn. wymianę równych wartości. Powstawanie wartości dodatkowej nie jest wynikiem naruszania praw rządzących gospodarką towarową, a odwrotnie, jest rezultatem stosunków, które rodzi gospodarka towarowa na wyższym szczeblu rozwoju, w kapitalizmie. Wartość dodatkowa może powstać tylko pod warunkiem, że kapitalista znajdzie na rynku taki szczególny towar, który ma właściwość powiększania swej wartości, wytwarzania w procesie produkcji więcej wartości niż sam jest wart. Towarem tym jest siła robocza. 2. Siła robocza jako towar Przedsiębiorca kapitalistyczny organizując proces produkcji musi wynająć do pracy robotników, kupić ich siłę roboczą. Siła robocza to zdolność człowieka do pracy w określonym czasie, a więc całokształt jego sił fizycznych i umysłowych uruchamianych przezeń w procesie produkcji. Człowiek dorosły i zdrowy zawsze rozporządzał i rozporządza zdolnością do pracy, siłą roboczą. Ale nie zawsze jego siła robocza jest przedmiotem kupna i sprzedaży; tylko. w określonych warunkach społecznych, w warunkach gospodarki kapitalistycznej, występuje ona na rynku jako towar. Siła robocza jako towar w gospodarce kapitalistycznej siła robocza może i musi stać się towarem, gdyż robotnicy, właściciele siły roboczej, pozbawieni są własności środków produkcji. Nie mogą więc samodzielnie organizować produkcji i w ten sposób zdobywać środków do życia, muszą wynajmować się do pracy w cudzym warsztacie, w fabryce kapitalistycznej. [hasła pokrewne: chlortalidon, wyścig z czasem filmweb, nerw bloczkowy ]