Analiza popiołu roślinnego

Na podstawie analizy popiołu roślinnego nie można wnioskować, czy wszystkie pierwiastki występujące w roślinie są rzeczywiście dla niej niezbędne. Stwierdzenie, jakie składniki popiołu są bezwzględnie konieczne dla normalnego rozwoju rośliny, ma zasadnicze znaczenie dla poznania mechanizmu pobierania, przemian i znaczenia soli mineralnych. Pożywki. Niezwykle skomplikowany skład gleby sprawia, że jest ona substancją trudną do scharakteryzowania pod względem chemicznym. Dlatego też podjęto próby hodowli roślin na prostszym podłożu, np. wyprażonym i wygotowanym drobnoziarnistym piasku kwarcowym, do którego dodawano roztwory różnych soli mineralnych chemicznie czystych, Udało się również wyhodować rośliny na roztworach wodnych tych soli pod warunkiem dobrego przewietrzania pożywek. Na pożywkach takich system korzeniowy rozwija się dobrze, a rośliny hodowane dochodzą do pełnego rozwoju. Podczas tych badań okazało się, że pewne, często wykrywane w popiele roślinnym pierwiastki (np. Na, Cl, Al, Si) są dla wielu roślin zbyteczne. Są więc one dla roślin, przynajmniej w ilościach, w których występują bezużytecznym balastem. Bezwzględnie konieczne są tylko następujące kationy: K, Ca, Mg i Fe oraz pierwiastki N, S i P, które zazwyczaj, przynajmniej u roślin wyższych, są pobierane w formie an i on ów NOS, S04 i P04. W ostatnich jednak latach stwierdzono, że oprócz wymienionych wyżej pierwiastków wiele roślin potrzebuje do normalnego wzrostu i rozwoju jeszcze szeregu innych pierwiastków, aczkolwiek tylko w minimalnych ilościach. Badania nad tymi pierwiastkami, tzw. mikroelementami, napotykały na duże trudności; są one bowiem niezbędne w tak małych ilościach, iż wymykają sie w dużym stopniu metodom analizy chemicznej. Bardzo często dostawały się one do pożywek w postaci zanieczyszczeń makroelementów lub jeszcze innymi drogami. [więcej w: pompy ciepła, blachodachówka gontopodobna, inhibitor korozji ]